Film bittikten sonra aynanın karşısına geçtim ve sordum ''Peki senin kendinde sevdiğin bir şey yok mu hiç?'' Evet lan var gözlerimi seviyorum mesela diye düşündüm. Daha sonra çeşitli suratlar yaptım. Mimik hakimiyetime hayran kaldım bir süre. Daha sonra kulaklıkları taktım ve Jonas Brothers dinlemeye başladım.'' Jonas Brothers mı IYY'' veya '' aaay canısbıradıııırs, niiick!!'' diyenleri kınadım kafamın içinde. İnsanların genelleme yapması kötü bir şey. Pink Floyd dinleyen insanlar havalı UGG giyen kızlar tiki diye bir şey yok bence. Sırf farklı olmak, sıradan(!) olmamak için çoğunluğa dahil olmaktan kaçınmak da bir o kadar saçma. Sıradanlık kadar güzeli ve farklısı yok.